لوازم و قطعات یدکی خودرو

لنت ترمز در اصل انرژی جنبشی اتوموبیل را از طریق اصطکاک به انرژی حرارتی تبدیل می کند. دو لنت ترمز با رویه اصطکاک پذیر بر روی سیستم چرخش چرخ ها فشار ایجاد کرده و موجب ایستادن چرخ ها می شوند هنگامی که ترمزها به صورت هیدرولیکی اعمال می شوند، کالیپر دو لنت را به هم می چسباند یا روی سیستم چرخش فشار ایجاد کرده تا سرعت حرکت خودرو را کند و درنهایت متوقف کند. هنگامی که لنت ترمز در اثر تماس با سیستم چرخش چرخ ها گرم می شود، مقدار کمی از مواد اصطکاک خود را به دیسک منتقل می کند و یک پوشش خاکستری مات بر روی آن باقی می گذارد. لنت و دیسک ترمز (که هر دو در اثر تماس دارای مواد اصطکاک کننده هستند)، به یکدیگر می چسبند و اصطکاک را ایجاد می کنند که این عمل موجب توفق خودرو می شود.

در ترمزهای دیسکی معمولاً دو لنت ترمز در هر سیستم چرخش دیسکی وجود دارد که هر دو با هم کار می کنند. این دو لنت یا پد ترمز توسط یک کولیس قرارگرفته شده بر توپی چرخها یا سیستم تعلیق به‌صورت عمودی ، فعال می شوند. در خودروهای پر سرعت مختص مسابقات، کولیس‌های مسابقه‌ای می‌توانند از شش پد، با ویژگی‌های اصطکاک متفاوت در یک الگوی پلکانی برای عملکرد بهینه استفاده کنند.

زمان تعویض لنت ترمز بسته به خواص مواد سازنده لنت ترمز، وزن وسیله نقلیه و سرعت حرکت آن، میزان سایش لنت ترمز ممکن است متفاوت باشد. لنت های ترمز معمولاً باید به طور مرتب تعویض شوند. اکثر لنت های ترمز مجهز به سیستم اخطار هستند که در صورت نیاز به انجام تعویض به راننده هشدار می دهند.

تاریخچه لنت ترمز فکر ساخت ترمزهای لنتی یا ترمزهای دیسکی به عنوان جایگزینی برای ترمزهای درام کلاسیک حداقل در اوایل ثبت اختراع توسط شخصی به نام لنچستر در سال 1902 وجود داشت. ترمزهای لنتی یا ترمزهای دیسکی به دلیل هزینه بالا و ناکارآمدی در مقایسه با ترمزهای درام، تا پس از جنگ جهانی دوم اجرا نشدند. هنگامی که فناوری ترمز دیسکی بهبود یافت، عملکرد این لوازم به سرعت از ترمزهای درام پیشی گرفت. تفاوت عملکرد در سال 1953 زمانی که کمپانی جگوار مجهز به لنت ترمز در مسابقه استقامتی 24 ساعته جایزه بزرگ Le Mans برنده شد، به طور قابل توجهی به نمایش گذاشته شد. موفقیت کمپانی جگوار معمولاً به ترمزهای دیسکی خودرو نسبت داده می شود که به رانندگان اجازه می داد سریعتر به پیچ ها نزدیک شوند و دیرتر از رقبای خود ترمز کنند که در نهایت به پیروزی آن منجر می شد. در اواخر سال 1963، اکثر خودروهایی که از ترمزهای دیسکی استفاده می‌کردند، ساخت اروپا بودند، همچنین اتومبیل‌های آمریکایی در اواخر دهه 1960، پس از اختراع کولیس ثابت که نصب را ارزان‌تر و فشرده‌تر کرد، از این فناوری استفاده کردند.